Nobelprijs voor de Natuurkunde in 1913
Heike noemden zijn ouders hem. Iedereen in de familie, dus ook hij, kreeg als tweede voornaam Kamerlingh. Daarom werd die op een gegeven moment als onderdeel van de achternaam gezien. Hij werd in 1853 geboren in Groningen, als zoon van welgestelde ouders. Na de lagere school doorliep hij de H.B.S., en deed staatsexamen Grieks en Latijn om op de universiteit toegelaten te kunnen worden.
Gouden medaille
Kamerlingh Onnes begon met wis- en natuurkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen, en haalde zijn propedeuse scheikunde. Hij won in zijn eerste jaar al een gouden medaille voor zijn antwoord op een wetenschappelijke prijsvraag van de Universiteit Utrecht. Na dit eerste jaar studeerde hij twee jaar in Heidelberg, maar keerde in 1873 weer terug naar Groningen. Daar was hij nog voorzitter van studentenvereniging Vindicat Atque Polit.
Hoogleraar in Leiden
In 1879 promoveerde Kamerlingh Onnes in Groningen op een proefschrift over de aswenteling van de aarde. Hij hield van de combinatie tussen theorie en praktijk. In 1882 werd hij Hoogleraar experimentele natuurkunde aan de Universiteit Leiden. Ze namen hem aan op voorspraak van Hendrik Lorentz. De baan ging op die manier aan Willem Röntgen voorbij. Bijzonder is, dat Albert Einstein na zijn afstuderen ooit nog bij Onnes solliciteerde. Onnes beantwoordde de briefkaart niet eens.
Een vrouw en twee zoons
Kamerlingh Onnes trouwde in 1887 met Maria Bijleveld. Ze kregen twee zoons. Zoon Menso werd een bekende schilder
Vloeibaar helium
In Leiden deed Kamerlingh Onnes baanbrekend onderzoek naar de eigenschappen van materie bij lage temperaturen. Hij slaagde erin heliumgas zo af te koelen dat het vloeibaar werd. Daarvoor kreeg hij in 1913 de Nobelprijs voor de Natuurkunde. Hij werkte bij dat onderzoek ook samen met Van der Waals.
Van der Waals (r.)
Supergeleidend
Kamerlingh Onnes ontdekte in 1911 dat bepaalde materialen als ze worden afgekoeld supergeleidend worden. Dat betekent dat stroom er zonder weerstand doorheen kan. Hij werkte tot zijn 70e, in 1924. De emeritus-hoogleraar overleed in 1926 in Leiden.
Meer over de straatnamen in De Lariks lezen? Scroll naar beneden of klik hier!
Bron: Wikipedia
