Kamerlingh Onneslaan – Familie P.S.

‘We zijn allebei Groningers van geboorte. Sappemeersters. We kennen elkaar al vanaf onze kleutertijd. In Sappemeer zaten we op de katholieke lagere school. Midden in een ‘rode’ omgeving. Midden in de babyboom. Dus we zaten met 50 kinderen in de klas. Pas in de 5e werd de groep gesplitst. Na schooltijd kwam je mekaar steeds tegen. En ook in de middelbare schooltijd. Je ging weinig met andersdenkenden om.’

Samen in Amsterdam
Ze kwamen elkaar tegen op een reünie van de lagere school, in de tijd dat de klas van toen 50 werd. Allebei een huwelijk achter de rug. Ze woonden toevallig beiden in Amsterdam, en waren elkaar al een keer bij het Centraal Station tegengekomen. Maar nu ontstond er iets, dat ertoe leidde dat ze uiteindelijk in Amsterdam gingen samenwonen.

‘Je voelt je een vreemde in je eigen stad.’

Au pair en omroep
Zij was in Amsterdam terechtgekomen na een periode als au pair in Parijs. Op zoek naar avontuur. Toen terug naar het kleine Nederland, maar wel naar een kamer in Amsterdam. Ook klein, vergeleken met Parijs, maar voor Nederland groot. Ze trouwde er. Hij begon aan de Sociale Academie (ASKA) in Groningen, richting maatschappelijk werk. Maar ging daarna naar de Filmacademie in Amsterdam. Hij ging aan de slag bij de publieke omroep en maakte documentaires en films. Ook hij trouwde.

Klaar met de drukte
Toen ze een aantal jaar samen waren, kwam voor hem de kans om eerder te stoppen bij de publieke omroep. Een jaar of 11 geleden was dat. En Amsterdam werd inmiddels overlopen door toeristen. Overal klonk engels. Toen hij er kwam wonen kon hij de auto nog voor het huis parkeren. Toen ze vertrokken moest hij én dik betalen voor een parkeervergunning, én was het altijd zoeken naar een plekje. ‘Je voelt je een vreemde in je eigen stad. Op een gegeven moment ben je er wel klaar mee. Misschien is het ook dat je, als je wat ouder wordt, wat meer rust wilt.’

Waarom naar Assen?
Waarom van Amsterdam naar Assen? ‘We zijn toch altijd Noorderlingen gebleven. Ik ben bijvoorbeeld nooit Ajax-supporter geworden. Het is altijd F.C. Groningen gebleven.’ Ze wilden een spoorlijn in de buurt hebben met een snelle verbinding naar het Westen. Sappemeer is te ongezellig. En in Groningen was het niet te doen om een beetje centraal een ruim huis met garage/knutselruimte én een tuin te vinden. Bovendien lijken Groningers en Drenten wel op elkaar. ‘Ze kijken de kat uit de boom, zijn nuchter en eerlijk, geen snoevers, en harde werkers.’ De bungalow aan de Kamerlingh Onneslaan sprak ze aan omdat hij nog in de originele staat van begin jaren ’60 was.

Geen spijt
Zij vond het in het begin wel jammer, de verhuizing. Maar ze hebben nooit spijt van de move. Alleen misschien van de muziek. ‘In Paradiso en de Melkweg en de Heineken Music Hall kwamen de bands altijd als eerste.’ In Assen zijn ze frequente bezoekers van De Nieuwe Kolk. Hij knutselt van alles in de garage en in huis. Zij leest, puzzelt, scrabbelt, werkt in en geniet van de tuin.

Asser kat
Het is de bedoeling nog lang in De Lariks te blijven wonen. Bij haar openbaarde zich een jaar of 8 geleden een hersenaandoening die haar evenwicht en spraak aantastte. Een geluk bij een ongeluk dan om in een bungalow te wonen met alles gelijkvloers. En een heerlijke tuin met een groot terras. Ook voor de kat heerlijk trouwens, die van Amsterdamse kat een echte Asser kat geworden is.

Documentaire
Als hij een documentaire over De Lariks zou maken, waar zou die dan over gaan? ‘Over dit buurtje. De burgemeester woonde hier, en de rechter. Wie heeft indertijd besloten om hier bungalows neer te zetten? Ik zou de geschiedenis van deze wijk wel willen laten zien.’

Nu meer interviews lezen? Scroll naar beneden of Klik hier.

Ben je of ken je iemand in De Lariks? Deel je verhaal!